بحران انرژی بخشی

ذهن عین بیمار شده. توی هزارتوی یاس و استیصال گیر افتاده. هر چه قدر برایش توضیح می دهم باید باور کنی که حالت به تر می شود، قبول نمی کند که نمی کند که نمی کند... باور نمی کند که نمی کند که نمی کند...

بحران: روزگار چه بلایی سر آدم ها می آورد که از درونی ترین دارایی های شان، یعنی همان امید و آرزو، نمی توانند مراقبت کنند؟

بحران دو: قدرت ذهن بیش تر است یا نیروی روزمرگی های پر یاس؟

تاملات بعدمتنی: خوب شد که انرژی لازم را برای مواجهه با عین ناامید داشتم.